اگر باد غبار چهره ات را  با خود ببرد

موهایم را میبافی؟

بغض هایم را در لابه لای پریشانیه تارهایش پنهان کرده ام.

محکم نه!

شیون  میشوند و میبارند از سرم!

خشکیه دستانم و

 خیسیه چشمانم

هر دو را

به تو میسپارم

 که پایدار ترین همدمی برای  جستجوی دردناک چشمانم!