این روزها جراتم زیاد شده!
راحت فریاد میکشم .
اما....
گوشهای اون دیگه تنبل شدن!
زیادی منتظر شنیدن موندن انگار!!
دیگه صدای من و یادشون رفته.
اگه دیگه اصلا نخوان که بشنون من چیکار کنم؟؟
فریاد هام و تقدیم کی کنم؟
کاش زمزمه کردن رو بلد بودم.
اگه به زمزمه هام عادت داشت فریاد هام و میشنید!
سلام دوست عزیز.
وبلاگ قشنگی داری.
پیش ما هم بیا
فعلا بای
وقتی رفتی باز هوا بد شد!
سلام
چرا انقدر یخ بستی ؟ یه بخاری برقی واسه دلت بخر شاید یکم یخش اب شه . (چشمک)
راستی چه قدر این نقاشیه خوشگله .
سلام
بازم اومدم..با اینکه باید امشب برم ..
کاش ها همیشه زیادن..اما کاشی باید گفت که بهش بشه رسید ..می دونی گاهی ما خودمون را با آرزوها یا همون کاش های بی خودی سرگرم می کنیم..هم از زندگی عقب می افتیم و هم خود سره کاریم ...
مرسی از اینکه می خواهی کمک کنی....
ولی مشکل ما را خودمون برای خودمون درست کردیم و باید خودمون یا باهاش کنار بیاییم یا حلش کنیم..
ولی می تونیم همفکر های خوبی باشیم مثله الان که خیلی ها هستن.و من و شما هم هستیم ...درسته..
به هر حال بازم ازت تشکرمی کنم..
شاد باشید..
پست میرم مرخصیت قشنگ بود.راستی باتبادل لینک موافقی؟
من لینکیدم.
سلام.فریاد برای گوشهایی که دیگر میلی به شنیدن ندارن.جالب بود.
گوشی که منتظر باشه هیچ وقت زنگ صدات یادش نمیره ...هیچ وقت تنبل نمیشه.شاید اصلا منتظر نبوده.
نه. داد نزن. زمزمه کن. اگه ماندنی باشد به دنبال زمزه هایت می اید!
با فریاد یا بی فریاد باید حرفتو بشنوه
سلام آپم بیا
http://katibedel.persianblog.com/
کتیبه دل
درود :
به نظر من همه ی فریادت را در سکوتت بگذار و برایش بفرست .... گاه گاهی سکوت زیبا تر و گیرا تر از فریاد است . برقرار باشی ....
به روز هستم و چشم در راه حضورتان ....
سلام چگونه ای دختر حواس جمع:) می دونی انگاری این روزها تایید گذاشتن واسه پست با کلایس رو نشون میده. منم گفتم یه ذره کلاس کاذب واسه وبلاگم جمع کنم!!!
اما فریاد. خب این خیلی بده که بدون زمزمه ... یه راست به فریاد برسی... ولی اشکال نداره.. تلاشت رو بکن. اگه نشنید دیگه تقصیر تو نیست. می دونی... خیلی ها خودشون رو به نشنیدن می زنن... این آدمها رو باید ول کنی تو دنیای سکوت خود خواستشون
مواظب باش فریادت عادی نشه!
سلام.چراآپ نمی کنی؟
هر چقدر که دلت می خواد فریاد بزن
همشونو تا آخر میشنوم